Odpowiedż do redakcji na zarzut zlekceważenia woli mieszkańców przy planowaniu drogi na terenie zielonym w Drzonkowie

UW w Gorzowie Wielkopolskim

ul. Jagiellończyka 8

66-400 Gorzów Wlkp.

Gorzów Wielkopolski, 18 listopada 2022 r.

Nasz znak: IB-I.1410.3.2022.IWit

CRS 103/2022

Sprawę prowadzi: Inga Witt

(..)

Pan

Adam Fularz

W dniu 26 października br. do Wojewody Lubuskiego wpłynęła, za pośrednictwem

Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze, skarga dotycząca

uchwały Nr LX.927.2022 Rady Miasta Zielona Góra z dnia 30 sierpnia 2022r. w sprawie

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru położonego

pomiędzy ul. Drzonków-Olimpijska i ul. Drzonków-Słoneczna w Zielonej Górze.

Wnosząc o unieważnienie ww. uchwały wskazał Pan, iż treść aktu nie została

podana do publicznej wiadomości, nie posiadał on nazwy ani numeru oraz podjęty

został wbrew woli mieszkańców terenu objętego planem, którzy w

przeprowadzonych konsultacjach opowiedzieli się przeciwko poprowadzeniu w

Drzonkowie drogi przez przyrodniczo cenny teren. Dodatkowo poinformował Pan, iż

na sesji Rady Miasta nie podano wyników tych konsultacji.

Na wstępie wyjaśnić należy, iż uprawnienia nadzorcze wojewody wynikają z rozdziału

10 ustawy o samorządzie gminnym* pt: Nadzór nad działalnością gminną. Stosownie

do treści przepisu art. 85 nadzór nad działalnością gminną sprawowany jest na

podstawie kryterium zgodności z prawem. W myśl art. 91 ust. 1 ww. ustawy* uchwała

lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. O nieważności

uchwały lub zarządzenia w całości lub w części orzeka organ nadzoru w terminie

nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia, w trybie

określonym w art. 90.

Podkreślenia wymaga okoliczność, iż postępowanie nadzorcze prowadzone w

stosunku do aktów prawnych podejmowanych przez organy samorządu

terytorialnego, w tym organy gminy, jest postępowaniem prowadzonym z urzędu w

przypadku stwierdzenia przez organ nadzoru naruszenia prawa. Zgodnie z

poglądami wyrażanymi w orzecznictwie sądów administracyjnych decyzja o

zastosowaniu środków nadzoru w stosunku do konkretnych aktów prawnych jest

zarezerwowana do dyskrecjonalnej władzy organu nadzoru. Ewentualny wniosek w

tej sprawie może być traktowany wyłącznie jako sygnał w sprawie, który dla organu

nadzoru nie ma charakteru wiążącego.

Reasumując, ewentualne postępowanie nadzorcze prowadzone jest przez organ

nadzoru z urzędu, a przepisy nie przewidują możliwości skutecznego - z prawnego

punktu widzenia, zgłoszenia przez jakikolwiek podmiot żądania podjęcia stosownych

czynności nadzorczych. Pisma podmiotów zainteresowanych w podjęciu przez

wojewodę określonych działań nie mogą być uznawane za wniosek zobowiązujący

organ nadzoru do podjęcia żądanej aktywności, lecz co najwyżej mogą stanowić

źródło informacji dla tego organu do podjęcia czynności z urzędu, jeżeli dodatkowo

dotyczyć będą aktu podlegającego jego kognicji - por. postanowienie NSA z dnia

10 kwietnia 2019r., sygn. akt II OSK 926/19.

W dniu 12 września br. kwestionowany przez Pana akt wraz z załącznikami i

dokumentacją prac planistycznych wpłynął do organu nadzoru celem oceny

zgodności z przepisami prawa. Po weryfikacji przedmiotowego aktu organ nadzoru

nie stwierdził, iż narusza on prawo. W tym miejscu wyjaśnić należy, że nie każde

naruszenie prowadzi do nieważności aktu wydanego przez organ gminy (co wynika z

art. 91 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy*). Dotyczy to bowiem wyłącznie naruszeń istotnych.

Niewątpliwie pojęcie "istotności" należy do grupy pojęć niedookreślonych, dlatego o

tym, czy doszło do istotnego lub nieistotnego naruszenia prawa można orzec tylko w

konkretnych okolicznościach. Analiza orzecznictwa sądowoadministracyjnego

prowadzi do wniosku, że do najistotniejszych przyczyn sprzeczności danego aktu z

prawem należy jego wydanie: bez podstawy prawnej, z przekroczeniem podstawy

prawnej, z naruszeniem właściwości organu oraz z naruszeniem wymagań

proceduralnych.

Jak wskazano wyżej przeprowadzona przez służby wojewody analiza prawna aktu

nie wykazała, że akt ten podjęto z istotnym naruszeniem prawa. W sprawie nie zaszła

bowiem żadna z ww. przyczyn obligujących organ do podjęcia działań nadzorczych

w celu wyeliminowania uchwały z obrotu prawnego.

Natomiast co do poruszonych przez Pana w piśmie kwestii wyjaśnić należy, iż nie są

one zasadne i w żaden sposób nie rzutują na ważność przedmiotowej uchwały.

Po pierwsze niezrozumiały jest zarzut dotyczący niepodania treści aktu do publicznej

wiadomości. Wyjaśnić należy, iż procedurę uchwalania planów miejscowych

reguluje ustawa z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym**. Zgodnie z art. 17 pkt 9 tej ustawy organ planistyczny wprowadza

zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień oraz ogłasza, w

sposób określony w pkt 1, o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu na co

najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt wraz z prognozą

oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu, także przez jego

udostępnienie w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej, na

okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie co najmniej jedną dyskusję

publiczną nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami.

Analiza dołączonej do uchwały dokumentacji planistycznej potwierdziła, że

powyższy wymóg w przedmiotowej sprawie został spełniony. Tym samym już na

etapie projektu planu możliwe było zapoznanie się z treścią rozwiązań zawartych

w tym dokumencie planistycznym.

Stwierdzić natomiast należy, iż projektu ww. uchwały nie było w przygotowanym

przez przewodniczącego rady porządku obrad LX sesji Rady Miasta Zielona Góra,

zaplanowanej na dzień 30 sierpnia 2022r. Projekt ten bowiem, wraz z projektem

uchwały w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag złożonych do

projektu planu, został wprowadzony do porządku obrad dopiero podczas samej

sesji rady. Mianowicie zmianę porządku zgłosił na sesji w dniu 30 sierpnia br.

Prezydenta Miasta Zielona Góra a następnie została ona przegłosowana przez

radnych bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady (projekty obu

uchwał zostały doręczone radnym w dniu 29 sierpnia br.). Procedura taka jest

jednak zgodna z obowiązującym prawem i wynika bezpośrednio z art. 20 ust. 1a

ustawy*(rada gminy może wprowadzić zmiany w porządku bezwzględną większością

głosów ustawowego składu rady). Istotą zmiany porządku obrad jest bowiem to, że

projekty danych uchwał nie muszą być doręczane wraz z porządkiem obrad.

Właśnie z tego powodu, że radni nie mają możliwości zapoznania się z projektem

danej uchwały w odpowiednim terminie przed sesją (wskazanym zazwyczaj w

statucie gminy), ustawodawca wprowadził wymóg uzyskania kwalifikowanej

większości, aby móc taką uchwałę na danej sesji przegłosować. Dokonanie zmiany

porządku obrad dopuszczalne jest zatem w każdym przypadku, zarówno przed sesją,

kiedy porządek obrad wraz z projektami uchwał został dostarczony radnym, jak i w

trakcie trwania sesji, pod warunkiem, że zmiana nastąpi w trybie określonym w art. 20

ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym, tj.: rada wyrazi zgodę na zmianę porządku

obrad bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady.

W tym miejscu wskazać należy również, iż po uchwaleniu przedmiotowego planu,

jego tekst opublikowano w Biuletynie Informacji Publicznej Miasta Zielona Góra oraz

w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubuskiego.

Następnie, w kwestii braku nadania numeru aktu wyjaśnić należy, iż zgodnie z

postanowieniami § 55 ust.2 statutu Miasta Zielona Góra, Biuro Rady Miasta rejestruje

projekty uchwał zgodnie z datą wpływu jako druki, opatrując je kolejnym numerem

arabskim w ciągu kadencji Rady. Dopiero podjęcie przez organ stanowiący danej

uchwały powoduje, iż otrzymuje ona kolejny numer, utrwalony za pomocą liczb

rzymskich (nr sesji) oraz liczb arabskich (nr uchwały). W przedmiotowej sprawie, jak

wynika z przebiegu transmisji online LX sesji Rady Miasta, po zmianie porządku obrad

projekt uchwały w sprawie rozstrzygnięcia o sposobie rozpatrzenia uwag

wniesionych do projektu miejscowego planu otrzymał nazwę: druk nr 995 a projekt

uchwały uchwalającej ten plan otrzymał nazwę: druk nr 996, następnie, po podjęciu

uchwał przez Radę Miasta, projekty otrzymały już właściwe oznaczenie.

Wreszcie istotnego naruszenia prawa przy procedowaniu przedmiotowej uchwały

nie stanowi fakt nieuwzględnienia wyników przeprowadzonych konsultacji

społecznych do strategii rozwoju komunikacji MOF Miasta Zielona Góra. W pierwszej

kolejności wskazać należy, iż konsultacje te odbywały się poza procedurą

planistyczną, o której mowa w art. 17 ustawy**. Po drugie to, w jaki sposób

rozstrzygnięte zostały uwagi do projektu, nieuwzględnione wcześniej przez

prezydenta miasta, było wyłączną prerogatywą radnych i w związku z tym nie może

rzutować na ważność takiej uchwały. W procedurze planistycznej istotne jest

bowiem samo przeprowadzenie głosowania nad wszystkimi uwagami

nieuwzględnionymi przez organ wykonawczy, co w przedmiotowej sprawie miało

niewątpliwie miejsce.

Tym samym brak jest podstaw do uznania skargi za zasadną.

Z uwagi na fakt, że skarga została uznana za bezzasadną, stosownie do art. 239 § 1

ustawy*** wyjaśniam, że w przypadku ponowienia skargi bez wskazania nowych

okoliczności organ właściwy do jej rozpatrzenia może podtrzymać swoje poprzednie

stanowisko z odpowiednią adnotacją w aktach sprawy – bez zawiadamiania

skarżącego.

Jednocześnie informuję o uprawnieniu przysługującym Panu na podstawie art. 101

ust. 1 ustawy*. Zgodnie z tym przepisem każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie

zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w

sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie

do sądu administracyjnego.

Podstawa prawna:

* ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2022r. poz.559 z

późn. zm.)

** ustawa z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

(Dz. U. z 2022r., poz. 503 z późń. zm.)

*** ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.

Dz. U. z 2022 r., poz. 2000 z późń. zm.)

Z up. WOJEWODY LUBUSKIEGO

Katarzyna Kis

Dyrektor Wydziału Infrastruktury