Plany fontanny w Parku Piastowskim finansowanej z budżetu obywatelskiego
Opis i fotografie archiwalne fontanny w Parku Piastowskim (budżet obywatelski)- dokument przekazany do Wydział Inwestycji Miejskich w celu odbudowy fontanny
Opis pomysłu odbudowy i fotografie archiwalne fontanny w Parku Piastowskim

Opis i zdjęcie (ze zbiorów G. Bieszczanika) pochodzi z ulotki rozdawanej mieszkańcom podczas głosowania do budżetu obywatelskiego
Wprowadzenie
Proponowana jest odbudowa fontanny w Parku Piastowskim wg archiwalnych zdjęć. Cechą fontanny było to że była ona skrzyżowaniem fontanny z ozdobnym obeliskiem mającym cechy stylu neogotyckiego.
Fontanna była wykonana w stylu neogotyckim, i podczas odbudowy sugeruje się by była ona jeszcze bardziej "gotycka" niż zniszczony już pierwowzór. Ma sprawiać wrażenie zabytku z czasów średniowiecznych zagubionego w parku.
Informacje dla projektanta
Aby zaoszczędzić kosztów, nalezy kupić gotowe prefabrykowane elementy takie jak gotyckie kamienne misy czy gotyckie obramowania okien. Są one dostępne u licznych dostawców. Fontanna nie musi być identyczna z pierwowzorem, ważne jest jednak zachowanie neogotyckiego stylu architektonicznego. Praktycznie wszystkie elementy fontanny możliwe są do kupienia w sklepach internetowych lub u wyspecjalizowanych dostawców.
Projektant powinien nawiązywać i wzorować się na licznych przykładach fontann gotyckich i neogotyckich, np. fontannie kamiennej w czeskiej Kutnej Horze. Wzorem może być neogotycka fontanna z Poznania:
Elementy wodne i kompozycja wykorzystania wody
Woda ściekała po obu stronach fontanny po roślinności którą obelisk był obsadzony- taką relację otrzymałem od starszych mieszkańców pamiętających ten obiekt istniejący jeszcze po wojnie. Z uwagi na koszt wody (ok. 5 PLN/m3) fontanna musiałaby mieć zamknięty obieg wodny. Prawdopodobnie oryginalnie takiego nie miała. Możnaby zastosować kilka strumieni wodnych po każdej stronie, ściekających po roślinności do mis zbierających wodę.
Misa główna i przelew
Proponuje się by w neogotyckim "oknie" umieścić przelew (dyszę przelewową) z której woda wypływałaby do misy którą zastąpionoby "parapet" tego okna.
Regotyzacja
Proponuje się by nadać obiektowi jeszcze bardziej neogotycki charakter dodając dwa pinakle w stylu neogotyckim (ozdobne pinakle gotyckie) po bokach zastępujące mało udane dwa proste i nieozdobne "słupy" widoczne na archiwalnym ujęciu. Obiekt można podczas odbudowy uczynić bardziej neogotyckim niż był on pierwotnie. Oba pinakle powinny być zwieńczone kwiatonami i udekorowane żabkami wg zasad budowy pinakli.
Krata gotycka w oknie
Proponuje się lepszej jakości kratę gotycką w tym oknie.
Proponuje się zastosowanie bardziej gotyckiej kraty niż oryginalnie.
Przykład kraty gotyckiej:
Kopiec i nasyp ziemny
Fontanna- obelisk była wbudowana w ziemny kopiec obsadzony roślinnością i awierający liczne kamienie mające nadać temu obiektowi cech naturalności. Całość znajdowała się na klombie otoczonym kamieniami polnymi.Wg zdjęcia wokół niej ustawiono 3 ławki.
Inne informacje
Fontanna - obelisk była ustawiona ku czci znanego architekta.
Albert Severin (1851-1934). Pierwszy architekt miejski Zielonej Góry (w latach 1888-1920) .
Albert Severin - pierwszy zielonogórski architekt miejski. Severin zaprojektował pierwszy park Piastowski i promenady widokowe w południowej części miasta. Później jego pomysł rozwijało wielu innych architektów i park rozrósł się do ok. 87 ha.
Osobę tą uważa się za fundatora miejskiego muzeum. Początki muzeum w Zielonej Górze sięgają roku 1908, w którym mieszkaniec miasta Albert Severin przekazał swoją kolekcję, którą dnia 3 lutego 1909 r. udostępniono zwiedzającym na piętrze magistrackiego budynku na rogu dzisiejszej ul. Sikorskiego i pl. Pocztowego.
Miejski architekt Albert Severin był inicjatorem i projektantem budowy Wieży Wilkanowskiej- pierwszej wieży widokowej w Zielonej Górze mającej wg jego pomysłu ognie bengalskie na szczycie.
opr. A. Fularz na podstawie relacji prasowych (np. Gaz. Lubuskiej) i ulotki o odbudowie fontanny rozdawanej mieszkańcom miasta podczas głosowania do B.O.
Przepraszam Pana G.Biszczanika za błąd w nazwisku. Jest on posiadaczem przedwojennej pocztówki użytej jako ilustracja. Przepraszam za wykorzystanie jej skanu bez jego zgody.
OdpowiedzUsuń